Instellingen voor de geestelijke gezondheidszorg hebben woedend gereageerd op de geplande bezuinigingen van 600 miljoen. Marleen Barth, voorzitter van de koepelorganisatie GGZ Nederland, heeft aangekondigd niet te zullen meewerken aan de eigen bijdrage die patiënten per 1 januari 2012 moeten betalen. ‘Onze leden gaan niet registreren of innen. Zoveel is al duidelijk.’
Minister Schippers van Volksgezondheid voert vanaf volgend jaar een eigen bijdrage in van 295 euro voor langdurende zware behandelingen door de psychiater in de tweede lijn. Voor kortdurende behandelingen bedraagt de eigen bijdrage 100 euro.
Volgens GGZ Nederland pakt de minister hiermee de kwetsbaarste chronisch psychiatrische patiënten. ‘Het gaat om 175.000 mensen die veelal in de bijstand zitten, die nooit hebben gewerkt, die waarschijnlijk ook nooit zullen werken en die moeten leven van een bijstandsuitkering van 620 euro per maand. Hier gaan we niet aan meewerken.’
Voor de behandeling van licht psychische klachten door de eerstelijns psycholoog, gold nu al een eigen bijdrage, maar die wordt volgend jaar verhoogd naar 20 euro per sessie. Ook worden er nog maar maximaal 5 sessies per jaar vergoed. Nu zijn dat er nog 8.
Lees ook:‘Eigen bijdrage psychische zorg iets omlaag’
Lees ook:Klink: Geen verhoging eigen bijdrage ziektekosten!
Lees ook:Eigen bijdrage voor bezoek psycholoog
Lees ook:Geen eigen bijdrage ivf
Lees ook:Minister Schippers: zorgpremie 20 euro duurder
patienten met psychische problemen worden anders behandeld dan patienten met fysieke problemen , een vorm van onverantwoord geld weghalen bij mensen die het moeilijk hebben , Mw.Schippers dat kan toch niet?
Helemaal mee eens met het standpunt van de GGZ-instellingen. De manier waarop Barth dit brengt vind ik echter generaliserend en zelfs kwetsend. Ja, inderdaad zijn veel van de psychiatrische patiënten die bij de GGZ lopen werkloos en leven zij op bijstandsniveau of daaronder. Er is echter ook een aanzienlijke groep, waartoe ik zelf behoor, die wel werkt en prima functioneert. Opmerkingen zoals die van Barth helpen niet bepaald bij die zo gewenste destigmatisering!
Prima om aan te geven dat het hier om een kwetsbare groep gaat, maar dat kan ook subtieler. Veel belangrijker is echter het fundamentele punt: waarom zou iemand met schizofrenie wel meer moeten betalen en iemand met Parkinson niet? Geen kwetsend en stigmatiserend onderscheid tussen psychische en lichamelijke ziekten (ja, ZIEKTEN, mensen die tweedelijns zorg nodig hebben kunnen het meestal echt niet even “zelf uitvogelen”, mevrouw Schippers)! Kortom: weg met dat discriminerende voorstel!