Oud-minister van volksgezondheid Els Borst heeft afgelopen week gepleit voor het wettelijk toestaan van euthanasie bij kinderen onder de 12 jaar. Op dit moment is dat verboden, omdat kinderen onder de 12 worden gezien als wilsonbekwaam.
Wat vindt jij? Heeft een kind dat ondraaglijk en uitzichtloos lijdt recht op euthanasie, net zoals een volwassene dat heeft? Of kan een kind een dergelijke beslissing niet nemen? Reageer!
Lees ook:Els Borst wil euthanasie kinderen
Lees ook:Moet een kind om euthanasie kunnen vragen?
Lees ook:Huisarts worstelt met vraag om euthanasie
Lees ook:‘Baby met open rug lijdt geen ondraaglijke pijn’
Lees ook:Arts wil niet verplicht aan euthanasie meewerken
NOOIT MAG EEN KIND OF EEN PERSOON ONDER DE 20 EUTHENASIE PLEGEN NOOIT
hangt af van de situatie
als een kindje zo ziek is, dat hij/zij er levenslang van zou afzien, en als de ouders ervoor kiezen, dan zou ik zegge van JA.
kindjes verdienen inderdaad niet om te sterven, maar ouders willen toch het beste voor hun,
hangt af van de situatie dus
Probleem is dat er twee streven zijn die
elkaar tegenspreken –
1. Het streven om het intiem verkeer toe te laten vanaf 12 jaar.
2. Het streven om volle wilsbekwaamheid te verklaren onder de 12.
Ergens botst dit – en niet klein schalig..
Dat ben ik volledig eens met jou.
Pieter
Sorry Heraux mijn reaktie is niet de juiste.
Mijn reactie is dat jij hier knollen met citroenen vergelijkt. Trouwens intiem verkeer met een kind onder 12 is niet toegelaten, het moet boven 18 zijn.
Van een kind dat ondragelijk lijdt en dat op wat voor wijze dan ook aan iedereen kenbaar maakt heeft recht op euthenasie.
Groet van Pieter
JA. Een kind onder de 12 dat geen uitzicht meer heeft op een leven zonder lijden en uiteindelijk de dood, moet hier in mijn ogen voor kunnen kiezen.
Kinderen die door ernstige ziekte worden getroffen zijn door de omstandigheden vaak gedwongen om geestelijk verder te zijn dan hun “zorgeloze” leeftijdgenootjes. Om die reden vind ik dat deze kinderen niet vergeleken kunnen worden met een “gewoon” kind onder de 12, wat niet bezig hoort te zijn met dit soort keuzes.
Actieve euthanasie d.m.v. gifspuitje zou verboden moeten worden. In de tien geboden staat “gij zult niet doden”. Dus dat geld ook voor zelfdoding. Ondraaglijk lijden kan verlicht worden met morfine of een ander verdovend middel en als de ziekte ongeneeslijk is sterft degene toch uiteindelijk een natuurlijke dood. Ik vind actieve euthanasie weerzinwekkend en “bij de beesten af!” en zeker bij kinderen. Ouders kunnen niet voor een kind uitmaken of het wel of niet lijdt en een kind is nog te jong om te kunnen beslissen over zoiets ingrijpends! Ook bij het laten inslapen van dieren vind ik dat men strenger moet zijn. Mensen zijn zo gemakzuchtig! Hebben ze geen zin meer in de hond of kat en krijgt het beestje een of meerdere gezondheidsproblemen laten ze het maar inslapen omdat ze geen zin hebben om geld uit te geven aan een behandeling terwijl het dier best beter gemaakt kan worden. Dat was dan je lieve, trouwe viervoeter die stank voor dank krijgt!
Kortom ik WALG van dat soort praktijken! De mensen van tegenwoordig zijn niks gewend, hebben een zeer lage pijngrens, zijn lui, goddeloos, respectloos en vooral gemakzuchtig!. Ook wordt er tegenwoordig bij het minste en geringste een scheiding angevraagd. Voor de kerk beloven ze elkaar te steunen in lief en leed. Dat eerste gebeurdt wel maar als er leed is steekt men de kop in het zand! Het is juist een kunst om elkaar lief te hebben en te steunen in leed en voor iets te vechten tot het uiterste. Dat is pas ware en pure liefde.
Beste Carmen ik kan voor een groot deel met je meegaan maar sommige dingen gaan me te ver. Bovendien generaliseer jij en dat moet je zeker niet doen, want alle mensen zijn uniek en verschillen daardoor van elkaar.
Surinamers zijn niet lui alleen sommigen van hen wel. Moslims zijn niet gewelddadig, alleen sommigen van hen wel.
Het ene kind zal zijn lijden uitlijden en het andere kan niet meer en vraagt om weg te mogen omdat de pijn te veel wordt. Bovendien gaat dat niet met een gifspuitje maar met pijn stilling. In dit geval omdat ze meestal toch al aan een morfine pomp zijn gekoppeld om de pijn te bestrijden kan de arts de dosis geleidelijk verhogen waardoor het patientje vanuit een afnemende pijn langzaam de dood inglijd. En alle keren dat het moet gebeuren zal ik huilen van verdriet en tevens blij zijn voor de verlossing van de verschikkelijke pijn waarvoor een dergelijk jong kind de doodswens heeft geuit.
Ik groet je Carmen en prijs je om je mededogen met alle schepselen, zowel mens als dier, Pieter
‘In Frankrijk is een vrouw gearresteerd, omdat zij haar geheel verlamde zoon heeft geholpen bij een poging tot euthanasie. De-22 jarige zoon had in 2000 een verkeersongeluk gehad. Hij is sindsdien vrijwel blind en kan niet meer spreken, hij kan alleen zijn duim nog bewegen. Hij heeft toestemming gevraagd voor euthanasie, maar de regering keurde dit af. De moeder heeft met toestemming van haar zoon een overdosis slaapmiddel in zijn infuus gedaan. De jongen raakte in coma en overleed 2 dagen later.’
Overigens Carmen kunnen fundamentalistische Christenen wel voor hun kinderen uitmaken dat ze niet ingeënt worden met alle gevolgen van dien.Denkt u maar aan de polio-epidemie die in de jaren 80 uitbrak in een fundamentalistische wijk van Capelle ad IJssel.
Waarom zou een ongeneeslijk ziek kind in overleg met zijn/haar ouders en de behandelende arts dan niet kunnen beslissen om een waardig einde aan zijn/haar leven te laten maken.
Denkt u dat dat een gemakzuchtige beslissing van ouders is?
Het verlies van een kind is het ergste dat een ouder kan overkomen.
Verder vind ik dat u heel erg generaliseert.Mensen zijn lui, niets gewend, hebben een lage pijngrens etc. etc.
U heeft een heel erg negatieve kijk op de samenleving.
Kijkt u eens met een opgewekte blik naar de wereld en dan zult u zien dat naast de vele ellende er een hoop mensen zijn, ook jongeren, die zich inzetten voor een betere wereld.
“DE” mensen hebben een zeer lage pijngrens?
Spreek voor jezelf? Ik vraag me af, als je zegt dat ouders niet voor hun kinderen kunnen beslissen hoeveel pijn het heeft, hoe je dan vervolgens in bjina 1 adem zegt dat mensen een lage pijngrens hebben. Bent jij dan de enige die dat voor anderen wél kan bepalen?
recht van het individu geldt ook voor kinderen, die beseffen, wat het betekend.
Kinderen onder de 12 kunnen onmogelijk een goed doordachte, weloverwogen keuze maken! Dus nee, zij mogen niet zelf kiezen voor euthanasie!
Iedereen zou eerst ‘De stoel van God’ eens moeten lezen alvorens een oordeel te geven over euthanasie bij kinderen.
Helaas Metabool Ik geloof niet in een bedachte God met een stoel waarop hij zou zitten om te oordelen. Leuk bedacht om mensen braaf te houden, een prachtig verhaal ook ik heb het met veel interesse gelezen en het is geheel gestoeld op het geloof in het Godsverhaal waarin ik niet kan geloven en dat komt niet door mij. Ik zou wel willen maar ik kan niet.
Terug naar dat kind.
Dat kind heeft het leven van zijn ouders gekregen. Het kwam immers tot stand door de conceptie Ei en Eicel. Het heeft niet om dat leven gevraagd. Misschien is het door de ouders gewild maar zelfs dat hoeft niet zo te zijn.
Uit hoofde van deze aspecten en vanuit mijn zienswijze vind ik dat ieder mens, kind of volwassenen bij het leiden van ondraagelijke pijn een beroep moet kunnen doen op ons mededogen om het leven op humane wijze te beëindigen en bij een ernstige ziekte gebeurd dat meestal door de dosis pijnstillers te verhogen waardoor de mens vanzelf wegglijd in de dood. Ons achterblijvers achterlatend in tranen van verdriet om onszelf, maar tevens in blijdschap omdat deze mens nu verlost is van dat verschrikkelijke leven in pijn en nu niets meer ervaart en nergens meer hoeft te zijn. Ook niet ons verdriet.
Met respect voor uw overtuiging groet ik U, Pieter
Beste Pieter, ik heb de sterke indruk dat we het niet over hetzelfde boek hebben.
Eens met J. Schouten. Kinderen zijn mensen en moeten vanwege dit feit het recht hebben. Uiteraard dient het wel goed gecontroleerd moeten gebeuren.
Ik denk persoonlijk dat je er pas over kunt praten als je zelf een kind hebt verloren aan ernstig lijden. We hebben in Nederland een goede pijnbestrijding, en als dat niet meer kan volstaan ben je al behoorlijk onder de wolken. In deze is een serieuze terugkeer naar een (normaal) leefbaar leven meestal geen optie. Na zeer zorgvuldig handelen met alle betrokkenen vindt ik dat ook een kind recht heeft op een dragelijk sterven, ouders/verzorgers en verdere familie hebben meer kans op een betere verwerking.
Euthanasie, of zelfdoding , onmenselijk of juist heel menselijk?
Euthanasie is en blijft een moeilijke keuze voor de betrokkene zelf en/of een derde die de keuze moet bepalen.
kijk eens op mijn site : http://www.foryou.nl/leven-en-de-dood/euthenasie-een-einde-maken-aan-je-leven
Misschien kunnen andere mensen zich hierin ook vinden. Ik persoonlijk vindt dat euthanasie mogelijk moet worden, ook voor kinderen. Het is al moeilijk genoeg,
ik ben zeer stellig met u eens. het leven moet geen lijden worden. dit heb ik van dichtbij meegemaakt.
Ik ben het ermee eens dat (in een ondraaglijke en uitzichtloze situatie)in principe iedereen recht heeft op euthanasie.
Maar het is helaas niet zo zwart wit.
Want we weten allemaal dat jonge kinderen erg beinvloed worden door hun ouders. Pas rond de puberteit gaan kinderen ook dingen van andere kanten bekijken. Dus hoe kun je zo zeker weten dat het een eigen, weloverwogen beslissing is van het kind?
En wat als er euthanasie wordt gepleegd bij een kind, en een jaar later blijkt dat het kind nog te genezen was? Dan zitten de ouders ook met een levenslang schuldgevoel.