Mensen die langdurig slaap te kort komen, hebben een verhoogd risico op diabetes. De onderzochte mensen werden ingedeeld in groepen die gekenmerkt werden door het gemiddeld aantal uren slaap per nacht: 5, 6, 7, 8 en meer dan 8 uur. Degene die gemiddeld 5 of 6 uur per nacht slapen, hebben twee keer zoveel kans om diabetes te ontwikkelen. Maar degenen die meer dan gemiddeld sliepen (meer dan 8 uur per nacht), hadden drie keer zoveel kans. Te veel of te weinig slaap verhoogt op de lange termijn dus de kans op diabetes.
Bron: gezondheid.be
Lees ook:Slaaptekort verhoogt risico op verkoudheid
Lees ook:Na ‘t sporten, slaap je beter
Lees ook:Lang slapen is goed voor je hart
Lees ook:Mannen met diabetes hebben grote kans op slaap-apneu
Lees ook:Slaaptekort is niet zomaar in te halen
Ik vraag me af of in dit onderzoek voldoende rekening is gehouden met confounding factors.
Met wat voor factors????
Confounding: vermenging van behandelingen bij factoriële proefopzetten
met dank aan Google.
aanvulling: Solvejg vraagt zich af of er wel genoeg rekening is gehouden met de invloed van andere factoren dan slaaptekort in deze. Am I right?
de laatste:
De term confounding wordt met name gebruikt in experimenteel onderzoek, slaat dan niet alleen op de onafhankelijke variabelen, maar in voorkomende gevallen ook op de afhankelijke variabelen (als er daar meer van zijn), en heeft vooral betrekking op de interpretatie van het (oorzakelijke) mechanisme, ook in termen van de achterliggende (theoretische) begrippen.
Beetje laat misschien, maar g heeft gelijk. Er is al eerder een onderzoek over slaap geweest waarbij allerlei narigheid wordt gekoppeld aan teveel of te weinig, zonder dat er bijvoorbeeld met leeftijd rekening lijkt te worden gehouden. Neem nu bijvoorbeeld babies: die slapen enorm lang. Zou dat dan te lang zijn? Misschien eten mensen die minder slapen wel meer dan mensen die langer slapen. En dat is dan nog maar een van de mogelijke andere verbanden die je zou kunnen zoeken bij dit ziektebeeld. Groet, S